Urodził się w 1926 roku. Studia na kierunku architektura ukończył na Politechnice Gdańskiej w 1952 roku i tam też pracował wykonując szereg znaczących opracowań i publikacji. W 1968 roku podjął pracę w Instytucie Kształtowania Środowiska w Katowicach i wkrótce potem na Wydziale Budownictwa i Architektury Politechniki Śląskiej, gdzie w 1978 roku został docentem. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1987 roku.

W latach pracy na Politechnice Śląskiej pełnił szereg funkcji m.in. zastępcy dyrektora w Instytucie

Architektury i Urbanistyki, Kierownika Katedry Urbanistyki i Planowania Przestrzennego,  prodziekana (1980-83) i dziekana Wydziału Architektury (1987-93). Po przejściu na emeryturę podjął pracę w Wyższej Szkole Technicznej w Katowicach, gdzie w latach 2004-10 był rektorem. Pełnił też funkcję rektora w Wyższej Szkole Zarządzania i Nauk Społecznych w Tychach.

Specjalnością naukową profesora Stanisława Tomaszka było planowanie przestrzenne zwłaszcza w skali regionalnej. Był autorem wielu opracowań dydaktycznych, naukowych, planistycznych, eksperckich. Szczególne miejsce w jego badaniach zajmowały zagadnienia ochrony i kształtowania środowiska. Jako ceniony ekspert zapraszany był do współpracy przez władze publiczne wszystkich szczebli. Wyrazem uznania za tę pracę były odznaki „Za Zasługi dla Gdańska”, „Zasłużony Ziemi Gdańskiej”, „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”. Aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Urbanistów Polskich. Współtworzył Komisję Urbanistyki i Architektury Polskiej Akademii Nauk (Oddział Katowice) a w jej ramach współredagował serię wydawniczą „Modelowe formy zagospodarowania przestrzennego Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego” (Ossolineum).

Jako nauczyciel akademicki zapisał się w pamięci studentów i doktorantów jako osoba niezwykle kompetentna w zakresie wykładanych przedmiotów, bardzo życzliwa i pogodna. Wypromował wiele dziesiątków dyplomantów i ośmiu doktorów.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Cześć jego pamięci!